Resim: Ezgi Bilgin |
Geyik. Son 6 aydır ağzından duyduğum yegâne sözcük bu. Hastalığın aşındırdığı hafızasından kalan son tortu. İlk duyduğumda "Hadi bakalım, bu sefer de buna taktı!" diye geçirmiştim içimden. Öyle ya, yıllara yayılan unutkanlığı sırasında farklı kelimeler, değişik uzunluktaki döngülerle hayatımıza girip çıkmıştı. Önce biteviye aynı rotaları takip eden konuşmalara demiş atmıştık. "Gel bir doktora gidelim, hayra alamet değil bu kadar unutkanlık." Elbette istememiş, "Bir şey yok, sen abartıyorsun; herkes dönem dönem bir şeyleri unutur." diyerek geçirmişti.
Öykünün tamamına ulaşmak için lütfen tıklayınız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder